Nederlands-Russische betrekkingen na MH17

Toch weer terug naar ‘business as usual’?: Nederlands-Russische betrekkingen na MH17

Hoe staat de Nederlandse (economische) relatie met Rusland ervoor? Welk effect hebben de wederzijdse sancties op het Nederlandse bedrijfsleven, en welke belangen zullen prevaleren: die van de koopman of van de dominee?

In de beleidsbrief over de betrekkingen met Rusland, die minister Koenders op 13 mei 2015 aan de Tweede Kamer stuurde, werd het Russische optreden in de Oekraïnecrisis gekenmerkt als een “waterscheidingsmoment” in de relaties: “Het kabinet is van mening dat de wijze waarop Nederland Rusland beziet en de betrekkingen met Rusland benadert niet meer dezelfde kan zijn als voor de Russische inmenging in Oekraïne”.

Hiermee werd benadrukt wat al vanaf het drama met de MH17 gold: geen “business as usual” meer in de relaties met Rusland, hoewel Nederland vanwege de eigen verantwoordelijkheid bij de onderzoeken naar toedracht en schuldvraag nog geen definitieve conclusies over Russische betrokkenheid wenste te trekken.

Nu de eindrapporten van de MH17-onderzoeken van de Onderzoeksraad voor Veiligheid en het Openbaar Ministerie te verwachten zijn en het bedrijfsleven (zeker in de energiesector) al weer duidelijk bezig is de randen op te zoeken van het huidige sanctieregime, is het goed te bezien of zich in de economische relaties ook zo’n waterscheiding heeft voltrokken en hoe lang deze in het licht van de nauwe economische belangen valt vol te houden: keren we misschien toch weer terug naar “business as usual”, of moet serieus rekening worden gehouden met een eventuele verdere verslechtering van de relaties?

En: waar blijft het belang dat Nederland hecht aan internationaal recht?