News
In 2023 bestaat Instituut Clingendael 40 jaar! In een speciale serie blikken we met historische fotoโs en tekeningen terug op de rijke geschiedenis van Landgoed Clingendael en Huys Clingendael, waar het instituut gevestigd is.
Vandaag deel 2.
De familie Van Brienen
Van alle eigenaars en bewoners hebben de Van Brienens het langst van Clingendael mogen genieten. Bijna anderhalve eeuw; van 1790 tot 1939. De familie Van Brienen wist zich via de koop- en geldhandel tot groot aanzien en zelfs tot de adelstand op te werken.
Met de komst van Willem Joseph Van Brienen van de Groote Lindt (1760-1839) brak er een nieuwe bloeitijd aan voor het landgoed. Behalve dat hij de tuinen ingrijpend veranderde, heeft hij zeer waarschijnlijk ook het huis gemoderniseerd en uitgebreid. Het is ook mogelijk dat de meeste veranderingen aan het huis werden uitgevoerd in opdracht van zijn zoon Arnold Willem, die het landgoed in 1839 erfde. Aan de voorzijde van het tien meter diepe huis werd over de gehele breedte zeven meter aangebouwd. Het huis kreeg empire-ramen en- luiken (foto 2).
De boeiendste en fraaiste toevoeging aan het park was ongetwijfeld de aanleg van de ๐๐ฎ๐ฝ๐ฎ๐ป๐๐ฒ ๐ง๐๐ถ๐ป. Deze kwam tot stand op initiatief van Marguรฉrite Mary baronesse van Brienen, bijgenaamd โFreule Daisyโ (1871-1939). Zij had alle benodigdheden zoals lantaarns, stenen en een theehuis gekocht tijdens een reis door Japan. Bij de aanleg kreeg zij adviezen van de toenmalige Japanse legatie in Den Haag.
De laatste mannelijke telg was de puissant rijke Anout Nicolaas Justinus Maria baron van Brienen van de Groote Lindt. Zijn in Den Haag bekendste daad was het bouwen van een huis dat later Hotel des Indes zou worden. In 1882 liet hij een renbaan aanleggen. Deze was weliswaar gelegen op zijn landgoed Groenendaal, maar eigenlijk sprak men steeds van de courses van Clingendael. Op de baan werden steeple-chases en vlakkebaanraces gehouden. Meer dan 2500 toeschouwers konden op de tribune de wedstrijden volgen.
Bron: ๐พ๐ก๐๐ฃ๐๐๐ฃ๐๐๐๐ก: ๐๐๐ฉ ๐๐ช๐๐จ, ๐๐ ๐ฉ๐ช๐๐ฃ๐๐ฃ, ๐๐ ๐๐๐ฌ๐ค๐ฃ๐๐ง๐จ (1982), door Maarten van Doorn en Christiaan Vaillant.